ناسا می‌گوید منظومه شمسی چیزی شبیه به نوعی نان است+عکس

منظومه‌ی شمسی ما ظاهر شبیه به کروسانی است که بادش خالی شده است. این منظومه توسط حبابی از فضا معروف به «هلیوسفر» احاطه شده که مملو از ذرات باردار و میدان‌های مغناطیسی است. هلیوسفر که خود توسط ذرات باد خورشیدی ایجاد شده است، از تمام سیارات منظومه‌ی شمسی (و پلوتون) در برابر اشعه‌های کیهانی کهکشانی و سایر وقایع پرانرژی از جاهای دیگر کهکشان محافظت می‌کند. در خارج از این حباب، غرب وحشی فضای میان‌ستاره‌ای قرار دارد.

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری و به نقل از IflScience، اندازه‌گیری شکل و اندازه هلیوسفر، در حالی که درون آن گیر کرده‌اید، کار نسبتا سختی است. خوشبختانه، بشریت دو فضاپیما به خارج و فراتر از هلیوسفر ارسال کرده است: «ویجر 1» و «ویجر 2». با استفاده از داده‌های این فضاپیماها و سایر مأموریت‌های ناسا از جمله «کاسینی» و «نیو هورایزنز»، دانشمندان از مدل‌های رایانه‌ای برای پیش‌بینی ویژگی‌های هلیوسفر استفاده کرده‌اند.

داده‌های ناسا منظومه شمسی را شبیه به یک «کروسانی که بادش خوابیده» نشان می‌دهد

پیش از این، اکثر دانشمندان بر این باور بودند که هلیوسفر به‌شکل یک دنباله‌دار دارای یک سر گرد و یک دم بلند است. با این حال بر اساس بیانیه‌ای جدید از طرف ناسا، تحقیقی جدید نشان می‌دهد که این حباب در واقع مانند یک کروسانی که بادش خالی شده شکل گرفته است.

شکل غیرمعمول پیش‌بینی‌شده توسط این مطالعه نتیجه‌ای از نیروهای پیچیده داخل و خارج هلیوسفر است. با توجه به این تحقیق، ترکیب هلیوسفر را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: ذرات باد خورشیدی که از خورشید بیرون می‌آیند و «یون‌های جمع‌آوری‌شده». این یون‌ها ذراتی هستند که در فضا یونیزه شده و توسط جریان باد خورشیدی جمع‌آوری می‌شوند. فعل و انفعالات پیچیده بین این اجزای مختلف در نهایت باعث می‌شود که هلیوسفر همان‌طور که انتظار می‌رفت دنباله‌دار شکل نباشد، بلکه شکلی هلالی‌مانند داشته باشد.

 هلیوسفر فضایی تحت سیطره بادهای خورشیدی یا ذراتی است که از خورشید پرتاب می‌شودبه بیان دیگر ناحیه ای است که کل منظومه شمسی،بادهای خورشیدی وتمام میدان مغناطیسی خورشیدی را در بر گرفته است.از این منطقه به بعد فضای بین ستاره‌ای آغاز می‌شود .این بادها تا مدار پلوتو که در فاصله شش میلیارد کیلومتری از خورشید به دور این ستاره می‌چرخد، پیش می‌رود.

چگالی ذرات در مرز این ناحیه از چگالی ذرات در بهترین خلائهای ایجاد شده در زمین کمتر است.بادخورشیدی در نواحی مرزی آن مانند جریاناتی با سرعتهای قوی وضعیف وموج مانند وجود دارد.این امواج با چرخش خورشید بدور خود در حال چرخشند.جریانهای با سرعت زیاد ازحفره های تاجی خورشید(coronal holes) سرچشمه می گیرند وبه سمت قطبهای خورشید روانه می شوند در حالیکه جریانهای با سرعت کم از نزدیکی استوای خورشید سرچشمه می گیرند.

آشکار شده است که ترکیب جریانات قوی وضعیف با هم متفاوت می باشند.این مناطق جبهه ای به عنوان شتاب دهنده ذرات پرانرژی به حساب می آیند.پدیده مشاهده یونهایی که بدین روش شتاب می گیرند با نام پدیده یونهای هم چرخشی(Corotating ion events) شناخته می شود.